بچهها، یادتون میاد اون موقعها که مامان بزرگهامون تابستونها میوهها رو میچیدن و زیر آفتاب پهن میکردن تا خشک شن؟ اون میوههای خشک کوچولو و خوشمزه که طعم آفتاب رو توشون حس میکردیم، ریشه در تاریخ خیلی دور دارن.قدیما که یخچال نبود و برق نبود، آدمها چطور میخواستن میوههاشون رو برای زمستون نگه دارن؟
تصورش رو بکنید، یه خانوم خونهدار تو یه روستای کوچولو، وسط گرمای تابستون، سبد به دست، زیر درختها میرفت و میوههای رسیده رو میچید. بعدشم با حوصله، اونها رو میشست، برش میزد و زیر آفتاب پهن میکرد. این کار یه جور هنر بود، یه جور تلاش برای حفظ نعمتهای خدا.
چرا میوه خشک؟
نگهداری طولانیتر: با خشک کردن میوه، آب اضافی اون گرفته میشد و دیگه کپک نمیزد و خراب نمیشد.
- حمل آسان: میوه خشک حجم خیلی کمتری نسبت به میوه تازه داشت و برای سفر و جابهجایی خیلی راحتتر بود.
- منبع انرژی: میوه خشک یه منبع انرژی متمرکز بود و توی سفرها و کارهای سخت، خیلی به آدمها انرژی میداد.
میوه خشک تو تاریخ
- سفرهای طولانی: دریانوردها و کاشفان میوه خشک رو با خودشون میبردن تا توی سفرهای طولانی، ویتامین و انرژی بگیرن.
- جنگها: سربازها میوه خشک رو به عنوان یه وعده غذایی سبک و پر انرژی با خودشون حمل میکردن.
- مراسم مذهبی: در خیلی از فرهنگها، میوه خشک در مراسم مذهبی و جشنها استفاده میشد.
حالا ما چی؟
- ما هم میتونیم مثل اجدادمون، از میوه خشک لذت ببریم. دیگه لازم نیست خودمون میوه رو خشک کنیم، میتونیم از انواع میوه خشکهای آماده استفاده کنیم. اما یادمون باشه که این میوههای کوچولو، یه تاریخچه طولانی و پر از حکمت دارن.
پس دفعه بعد که میوه خشک خوردی، به این فکر کن که چقدر به آدمهای گذشته مدیونیم که این روش نگهداری غذا رو بهمون یاد دادن.
چه جالب بود نه؟ نظرتون راجع به این سفر کوتاه به گذشته چی بود؟ دوست دارید راجع به کدوم میوه خشک بیشتر بدونید؟